BÜLBÜL İLE SOYLEŞİNe zaman ki gönül verdin bir güle Bitmedi har ile davan be bülbül. Ermedin murada varıp menzile. Gelmedi derdine devan be bülbül. Gün gün katmerlendi bitmedi derdin. Kırk türkün var idi hep güle derdin Sanmam ki dem sürüp bir gonca derdin Gülzarda olsa da yuvan be bülbül Hazan olur ne bağ ne bostan kalır Sanma ki elinde gülistan kalır Her gelenin sonu kabristan olur Yan yanadır yaşlı civan be bülbül. Çoban da terk eder bir gün dağları Dökülür önüne kârı zararı Çiçeği gezmekten vaz geçer arı Viraneye döner kovan be bülbül. Kul Hakki der dertsiz kalmaz başımız Ondandır dinmiyor gözde yaşımız Dostlara ikramdır varsa aşımız İster yağlı ister yavan be bülbül |