SOR BENİ
Aramak istersen günün birinde,
Yeşile beyaza ala sor beni,
Gönül bahçesinin tenha yerinde,
Arıya çiçeğe bala sor beni.

Aramanda yeter bulmazsan bulma,
Bulup başucumda kalmazsan kalma,
Umutsuz yaşanmaz umutsuz olma,
Leyla’ya Mecnun’a çöle sor beni.

Yitirende yitiğini ararmış,
Uçan kuşa dağa taşa sorarmış,
Güz gelmeden birer birer sararmış,
Yaprağı dökülen dala sor beni.

Divaneye döndüğümü söylesin,
Dikenine konduğumu söylesin,
Yaz gününde donduğumu söylesin,
Dalına kar yağmış güle sor beni.

Unutmak imkansız nedsem neylesem,
Yağmur ol üstüme yağ çisem çisem,
Eğer sen bir aslı bende keremsem
Ateşe dumana küle sor beni.

İnancım sonsuzdur bahta kadere,
Yoldaş ettin beni gama kedere
Nisan yağmuruyla dolunca dere,
Uçan kuşu kapan sele sor beni.

Bu hasret hem seni hem beni yaktı,
Gözlerimin yaşı sel olup aktı,
ŞENER’im gelmişse gitmenin vakti,
Omuzlar üstünde sala sor beni.
Ahmet ŞENER

BİLEMEDİ GARDAŞIM
Yitirdiğim yerde aradım seni
Ala sordum bilemedi gardaşım
Arıda çiçekte yitirdim beni
Bala sordum bilemedi gardaşım

Sevdalığın tadı kaçtı dediler
Leyla bu diyardan göçtü dediler
Mecnunun zamanı geçti dediler
Çöle sordum bilemedi gardaşım

Yüreklere yeni dertler ekilmiş
Pınarlar kurumuş bentler yıkılmış
İlkbaharda yaprakları dökülmüş
Dala sordum bilemedi gardaşım

Varmı senin gibi böyle dert çeken
Yarinin peşinden göz yaşı döken
Bir gonca yanında binlerce diken
Güle sordum bilemedi gardaşım

Söz verip gidenler sözünden dönmüş
Yıktığı yerlere baykuşlar konmuş
Eliyle yaktığı ateşler sönmüş
Küle sordum bilemedi gardaşım

Bitmez bu dünyanın derdi efkârı
Bitirir bu haller her sitemkârı
Coşmuş eriyince dağların karı
Sele sordum bilemedi gardaşım

Kul Hakkı’yım döndüm yüklü buluta
Bir ağlarsam göz yaşımı kim tuta
Böyle sevda sığmaz amma tabuta
Sala sordum bilmedi gardaşım.
Hakkı ŞENER