Çocukların anlatılan masallara kandığı gibi
Bende senin gök mavisi gözlerine kanmışım
Güneşin yeryüzünü cehennem misali kavurduğu gibi
Gözlerine baktıkça farkında olmadan bende yanmışım

Şimdi ise keşke tanımasaydım seni demiyorum
Ama keşke tanıdığım gibi kalabilseydin diyorum
Belki de ben belkilere çok takılıyorum
Yada seni gözümde çok büyüttüm ona yanıyorum

Ansızın öyle şeyler yaşanır ki şu küçücük dünyamızda
Sonsuza kadar kaybettiğimizi düşündüklerimiz gelir aklımıza
Her şey bitti derken yeniden sarılırız hayata
Bizim için doğan güneşe yahut gecemizi aydınlatan yıldızlara

Bu defa gerçekten yorgun düştüm ama direniyorum
O kadar ağır geldi ki herşey sadece haketmedim diyebiliyorum
İnsan haketmedikleri ile de yüzleşebiliyormuş bunu öğreniyorum
Öğrendiklerim daha da acıtıyor canımı ben ise sadece susuyorum

Cehennem sadece acıların ve ihanetlerin
Yahut yanlış yaşanmışlıkları bedeli derlerdi inanmazdım
Ama cehennemin asıl tarifini buldum sanırım
Cehennem acı çektiğimizi kimsenin duymadığı yermiş onu anladım