Ve sonra..
Aslında hayatımıza giren herkes bir şeyler alıp gider bizden..
Farkına varmayız önceleri, ayrılığın acısıyla kıvranırız sadece.. Yokluğunu ölüme benzetiriz, zindan olur yaşam.. Ve o acıya alışmaya başladığımız an.. Farkına varırız.. Kaybolan gülüşlerimiz, artık kimseye güvenemeyişimiz.. Bir daha asla aynı insan olmayacağımızı anlarız.. Çevremizden uzak dururuz, yalnızlığa sığınırız, Sonrası hep hüzündür.. Çünkü yeni biri olsa bile sürekli gidene benzetiriz geleni.. O yüzden mutlu olamayız, mutlu edemeyiz.. Giden aslında çok şey götürür giderken.. |
iç döküm hanesine
eyw.