Veda Ettim Anılara
Sisli bir İstanbul sabahı
Kasımın ayazı İliklerime kadar üşüdüm Bu yol ayrımında Veda ettim anılara Yolculuğum yalnızlığa. Yaşam denilen hengamede Hıçkırıklar düğümlendi boğazıma İki gözüm iki çeşme Döküldü sağanak yaşlar Çığlıklarım yükseldi semaya Kesilirken biletim yalnızlığa. Medcezirler içimde Dizginlerken isyanları Kalbim tökezledi Bizar olan ruhum çıkmazda. Herşeyin değerini Kaybettikten sonra anladım Pişmanlıklar keşkeler dilimde Bütün yaşanmışlıklar geride kaldı Kader mahkumları gibi Kopkoyu bir karanlığın içindeyim sanki. Halide Köksal 23 Ocak 2014 |