Atıf
Atıf
Gözlerinde düştü işte yine hançerler Ben mebrurum gözlerine vurgunlarımda Fazla fazla basınç yetersizlikleriyle Ben seni alçak basınçlarda sevmeye bile razıyım Yüksek basınçlarımda boğuldum Yüce Gök’ümle Benim elime düşen 3 cemre’nin içinden çıkan İçinde arınan ne Newton elması kadar sert bir buluş Her gökte yaşamak isteyenin çapasını kıran bir yokoluş Ne de senin gözlerine çizdiğim haritanın inkarına yazın yazılış Ne de senin gözlerine çizdiğim hayatın ikrarına hazin ayrılış Ben atıflarla yaşadım her yanıma sunduğum atıfetlerimde Bunlara seni dahil etmek belki de atifetin hüsn’ü kasidesiyle Mümkün olacak;edatlarımla suskunluğum dinince Atıflarımda boğulduğum gök renkleriyle Değişecek belli de |