Sükut-u SiyahSahipsizliklerimin hırçın iç çekişleri Ve hayata kırgın gülümsemelerle dolu Karanlık deniz kenarındaki bu bankta Bıçakla kazınmış tüm keşkelerin adı SEN... Histerik yalnızlıklar içinde uyandığı güzel rüyanın Hayallerde kalan tadını özleyen Dünyevi adalet beklentisinden azledilmiş Kulağında son bir ilahi adalet umutları çalınan BEN... Kıyıya vuran şu dalgalara Gözlerimle hasım şu damlalara andolsun Rabbim seni bensizliğe beni keşkelere mahkum bırakanları Birgün kendi cehennemlerinde yanıp beni de aynı ateşte dahi olsa Onları izlerken ruhum soğuyana kadar acı kahkahalarla güldürmeyecekse Ben asla ölmem... |