an yiter
gün gider
sözcükler çıkıp gelir
yitik zamanın dağarcığından
bir nefes
bir ses arasıdır ömür dediğin
ve bir nefes
bir ses arası olsa da
dönüp bakmalı geriye
düşlerinden kalanları görmeye...

vefa da örneği olmayan sevgili çırak
bizi yad etmişsin şiirinle beraber
çok teşekkür ediyorum.
her dem her şey o güzel yüreğince olsun
sevgim ve saygımla

ruhuma sinmiş olan
yokluğunun
düş bozumlarından
geçiyorum

perdeleri çekilmiş odalarda kaybolan
gün ışığının
geride bıraktığı tortuyu siliyorum gözlerinle
sana bir rüyanın tabirini yapıyor olsam
hecehece

ayak tabanlarını
toza ve toprağa çevirip
geçip gitmen mühim değil
sirenler içinde
ve farları gözünü alan
şu devrik cümlelerin
hasret/hararet
kokuyor

bulutlara sığar mı diye saklayıp durduğun avuç içlerinden
dökülen
şimdi kum.
bir
zamAN.

odaların dağınık hallerinden geçiyorum

sokağın bütün çıkmazları
çukurlarla kesişiyor
ve
düşüp düşüp
göç ediyorum
yüreğinin boşluğuna ki

sırtımda
kelebeklerin
kozasını taşıyorum

havalanıyor
ve onlarda göç ediyorlar
hiç gelmedikleri yerlerden

mevsim
haziran
mevsim
göç
mevsim
boğazıma takılan
bir kelime.
mevsim sen
ahh sen.
bir bilsen

zamAN gibi geçiyor...


(...)


sevgimle çokca..

Deniz 'im

Duyup da gelenlere

Görüp de gelenlere selam olsun.

Duvarlar demiştik duvarlar...elimizde olan /olmayan duvarlar.bir sese hasret bir nefese hasret bırakan duvarlar.

Belki de herkes ve her şey olması gerektiği yerdedir.Canımızın yangınlarına hiçbir şarkı kâr etmez. Iflah olmayız biz.sen de biliyorsun.

Şarkılar eskiyecek biz eskiyecegiz. O ve onlar bizi ,acıyla ve özlemle kıvranan bizi,kendi küçük penceresinden görecek, gozlemleyecek. Ama hiçbir şey değişmeyecek. Çünkü yine susacak.

Her şarkıda biraz daha yaşayacağız, biraz daha.
Içim çok dolu.iyisi mi susmalı.

Biraz kendimle biraz onunla konuşur gibi...ne güzel hasbihal etmişsin canım.