ÇOCUKÇA
Çocukça sevmiştim bir zamanlar seni
Her gördüğümde bir ürkek kuş gibi Titrerdi yüreğim can kafesimde Başka göz başka çehre bilmezdim Senin gözlerindi aradığım, tüm yüzlerde . Yalnız seni düşlerdim uykularımda Yalnız senin sesin çınlardı kulaklarımda Hep seninle uyur seninle kalkardım Sendin benim yaşam kaynağım Öyle delicesine sevdim ben seni Duygularım, heyecanım hep çocukca. Elin elime değse yüreğim yerinden kopardı Her bakışınla gönlümden renk renk çiçekler açardı Erirdi yüreğimde Güneşin tatlı sıcaklığı Hiçbir şey düşünmezdim sevgiden başka Arzularım, heyecanım hep çocukça. Benim için aşk yalnız ve yalnız sendin Arzularım, ekmeğim, suyum, aşımdın Sevincim, hüznüm, umudum, heyecanım Kabusum, kaygım , karanlığım , aydınlığım Olmazsa olmazım, yaşam sevincim Velhasıl sen benim her şeyimdin. Benim için hayat gözlerine bakmaktı Ellerine dokunmak, saçlarının okşamaktı Seninle koşup seninle oynamaktı Öyle çocukça sevdim ben seni Hayallerim, tutkularım hep çocukça. Gözlerin bakıp, elini tutmaktan Usulca saçlarına dokunmaktan Arada bir dizlerine yatmaktan Başka hiç bir tutkum olmazdı Öyle çocukça sevdim ben seni. Her gün bir demet kır çiçeğiyle Hasretle yolunu beklerdim ya En saf gülüşünle alır koklardın Zihnimin derinliklerinde hala Unutulmayan bu, en mesut anım. Öylesine masum sevgiydi benimki Çıkarsız, art niyetsiz, şehvetsiz Arzularımdan dahi kıskanırdım seni Dedim ya öyle saf ve temiz duygularla, Çocukça ve delice sevdim ben seni. Bakışlar, dokunuşlar, gülüşler Darılmalar, küsmeler, barışmalar Hayaller, rüyalar hepsi çocukça. Keşke bütün sevgiler hep öyle kalsa Çıkarsız, ölümsüz, saf, çocukça. |