Elveda Umutlarımın Celladı
Bugün çok içlendim,aldım kağıdı kalemi, içimi dökeyim dedim.
Belki insanların anlamadığı beni sen anlarsındı niyetim Sende benim gibi sessiz kaldın göz yaşlarımı seninle birlikte akıttım Vefasızlık duygusu hakimken insanlarda gerçekten hep yürekler yetim kaldı Benimde eksikliklerim vardı, suçu sadece bir yere yüklemek ahmaklılıktı. Tek eyvahım gençliğimi senin ugruna harcamaktı Çok denedik düzeldi düzeliyor dedik Biz dökme su ile değirmen çevirdik Bir gözümüzü kapattığımızda diğer gözümüze faydasının olmadığı hissettik O yüzden ömrümüzden ömür yedik Şimdi veda zamanı sessizce gidişin son haykırışları Çaresizlik içinde kabullenişin ilk adımı gidişlere sessizce bağırcasına, sessiz çığlıklarımın son feryadı Elveda umutlarımın celladı |