O yalnızlık bana düştü, ney leyim!…Şu rengi uçmuş, benzimin amanı, Benim ki gün mü? Hüzün zamanı, Odamın her yanı, sigara dumanı, Efkarım dır uçuşan, ney leyim… Taze çiçeği andırdı, al olup allandı, Petek petek işledi, bal olup ballandı, Ben deki hicranı, dal olup dallandı, Aşkım askıda kaldı, ney leyim!.. Sevda ülküsü olurmuş, aşk da hasın, Emsali görülmemiştir bendeki yasın, Halimin resmini çekin, duvara asın, Çaresiz aşk tayım, ney leyim… Onu anımsadıkça, iç duygularım coşar, Yürekte parıltı, gökteki güneşle koşar, Sönmeyen yanar dağım, lav larım taşar, Enginlere sığmadım, neyleyim… Hayallerle dopdolu, nefes alış, verişim, Tek suçum, o köylü, güzelini sevmişim, Bana yön dönmez, bilmem ne eylemişim, Suçlanır oldum, ney leyim… Anılardaki günlere bakacak olursam, İçli içli duygum bitmez, sona kalırsam, Şimdi nerede kiminle, kimlere sorsam, Hasretliği dinmiyor, ney leyim… Adem ile Havva gibi, olamamak varmış, Çayır-çimen-ot, bitmişte, toprağı sarmış, Almış hayattan alan, bir yalnızlık kalmış, O yalnızlık bana düştü, ney leyim… Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. |