"herkes mevsimden biliyor üşümelerimi..."



I.

sana üşümek nasıl bir şeydir diye düşünürdüm hep
yani anla işte hiç konduramadım bize bu garip halleri
aslında bir o kadar doğal olan ne varsa
hepsinden soyutlamıştım bizi...

/ne varsa pozitif yüklemişimde
görememişim uzak yanlarımızı ...



zor değildi bunları düşünmek biliyor musun
bir o kadar da kolaydı aslında

/ama ben bunları düşünmek istemeyişimi sevdim sende...

gözünün üstünde neden kaşın var deyip de
çekip gitmekte vardı oysa

/ama ben bunları susup kalışlarımı sevdim sende...




II.

bana susman nasıl bir şeydir diye düşünürdüm bazen
anla işte bak nasıl alıştırdıysan beni
karşımda hep çağlayacak bir adam var sanırdım da
rahatça bırakıverirdim kendimi düşlerinin peşine...

/çok değil beş dakika mı
beş gün mü girdi aramıza...


ne kadar kolaydı cümle aleme ilan etmek seni
ki sakladım içime gizlice

/ama ben sarıp-sarmalanıp gizlenmeyi sevdim sende…

an geldi daraldım –sıkıldım
gözlerden gönüllerden ırak olmaktan
haykırmak istedim benim diye

/ama ben kimseyle paylaşıl(a)mayanı sevdim sende…




“biliyorum şimdi sende üşüyorsun
bilmediğim ve öğrendiğimse
istediğin zaman buz gibi olabiliyorsun…”




/dnzc_