Be Adam!1 Muhalif rüzgârda Yelken açtın hep. Teknen su alırken; Allah’ı andın. Başından bu bela Sıyrıldığında; Kinini kusmaya, Devam ettin hep. Kimsin be adam! Nedir isteğin? Dünyamı... Buyur, al senin olsun. Babanın mezarda Küllenen cesedi; Dinle bak hakikat Dersini versin. 2 Bak evlat seninle Aynı atlastanım. Yolumun geçtiği Noktadasın sen. Perçin üstüne perçin Vurdu da şeytan; Birdaha kendime Gelemedim ben. Yazık... Geç anladım; Söylenenler hakikatmış. Kör tesadüflere kandım Yandım Allahım yandım! Yolun sonunda, Ateşlere vardım dayandım. Yandım ki... Hem ne yandım! ... 2007 Hulusi Boz |
Efendim , şiirinizden bunları anladım .. Bilmiyorum yanılıyor muyum ancak ; işlediğiniz tema beni , bu sonuca götürdü . Saygıyla , kutluyorum ..