ÖRÜMÜN SAHNESİNDEÖRÜMÜN SAHNESİNDE ÖYLE UZAĞIM Kİ KENDİMDEN! KİMİ ZAMAN ÇOK YABANCI. KİMİ ZAMAN, UNUTMUŞUM KENDİM KUYTULARDA. PUSLU BİR ORMAN İÇİNDE HAYAT. BİR SURET VAR. BANA BENZİYEN,SİSLER İÇİNDE. NE ÇOK EZİP GEÇTİLER YÜREĞİMİ... NE ÇOK! KENDİMDEN SAYDIKLARIM. NE ÇOK OYNADILAR! YAZDIKLARI DRAMIN RÖLLERİNİ ÖMÜR SAHNEMDE..... GÜRSEL KAYA 31,03,2014 İSTANBUL |
Bu anlamda çok güzel ve harika duygulu bir şiirdi.
Kutluyorum sizi. Yüreğine gönlüne sağlık.
Selamlar sevgiler.