Dehliz IIBuğulanıyor camlar, Burada biten fırtınadan. Bağıramıyorum ya iki heceyi Bağırıyor buralar. Her seferinde en başa dönüyorum Başımın döndüğü yere. Her seferinde azalıyor saygım kendime Nefret ediyorum şu halde ki benden. Güneş doğar belki dudaklarımı ısırdığımda. Parmaklarımı kemirdiği kalemin Hiç olmamış gibi Öylece bakıyorum, Yukarıda o kadar çok karanlık var. Yetişmiyor bu mevsim sana Sanki uzak ol diye dahada. Gözlerimi kapatıyorum... Göreyim, ve git anında Tek kelam dahi etme. Ama susma konuşursanda. Kısık bağırıyorum yine Uyanma. Köprüler yıkılacaktı daha Öyle sarılacaktım annen gibi. Kıtalar oynayacaktı içimde Ben daha ağlayamadan. Kusamadığım bir o kadar daha Bir yana, Birde zaman. Öyle geçmiş ki... Burada olsan... gün alacaktım on yaşımdan. |
Kalemin daim olsun
____________________________________Selamlar