Kalanyaktınız, canımdan kalan, en son kırıntıları.. acımadan ağlattınız. adınızla andığım, bütün çiçekleri.. Dicle’ydi, düşümde kalan, uyanınca Fırat’ken. olurdu olmazdı diye, aydınlattığım, yokluğunuz elimde.. kokusuyla nefes alırken, umursamadan yıktınız. bütün ümitlerimi.. doğru bildiklerinizle yalnızlık oldu, bana kalan.. kaybolun geldiğiniz gibi, yetinin elinizdekileriyle. adam olan adama, karı gibi çaktınız. kendim olsun, ben olayım, sadece ben, bana kalan.. O.S. 14052017 |
Haz alarak okuduğum şiirinizi Tebriklerimle Kutlarım…
............................................ Saygı ve Selamlar.