işim gücüm seni sevmek olsa.
sabahları uyurken koklayarak öpsem önce
sarılıp sıkı sıkı tutkumu hissettirsem delice
rahatsız ediyor muyum diye düşünürken
dönüp yüzünü unutuversem, sen öpünce
işim gücüm seni sevmek olsa.
sen mahmurluğunla yatakta dönüp dururken,
ben kokusu sana gelecek çaylar demlesem.
yakınımızdaki mahalle fırınından
en sıcak ekmeği sana getirsem.
bütün telaşınla güne hazırlanırken sen
durup bi köşede her ayrıntını seyretsem.
işim gücüm seni sevmek olsa.
aynı yerde çalışmak da bahane.
her fırsatta yanına kaçıp gelsem.
çalışırken sen, ben havadan sudan bahsetsem.
günün yorgunluğu gitsin
biraz da yüzün gülsün diye
iş çıkışı deniz kenarı bir restorana götürsem.
işim gücüm seni sevmek olsa benim.
deniz kokusu hafifce rüzgar,
yüzüne dağılan saçlarını düzeltsem.
siparişlerimizi versek sonra
balık mı yiyelim, bir de küçük rakı.
mezeleri sen seç desen
haydari, ezme ve bir de humus söylesem.
şarkının da dediği gibi
’yanında bir ince Müzeyyen abla
yine güzel olsak biz, yine çiçek.’
her derdi unutup, evimize çekilsek.
ve uyumadan da bir güzel sevişsek.
işim gücüm seni sevmek olsa benim...