İçimden gelenleri kağıda döktüm siz değerli Okurların yorumlarını bekliyorum Teşekkür ederim .
(Şiirim güncellenmiştir)
Sinem Güçlü

Suskun şehir
Bu şehrin sokaklarını ıyi bilirdim ben
Her bir caddesinde ayrı bir sevinci vardı
Ezan sesi duyulurdu suskun ve sessiz sokaklarında.

Bazen yağmur yağardı ve şehir susar sadece yağmurun sesi duyulurdu...

Gerçi yetmiyor artık bu temennîler bana çünkü unutamıyorum...
Gönlümün ve kalbimin yorgunluğunu...

Hangi yana dönsem yaşamımdan bir ân
Geçer mi gecmez mi ? Bilemiyorum ; yorgunum bunu anlatmaya bu Suskun Şehirde...
Gün gelirde geçer miydi bu yorgunluk ?

Ama bir şeyi iyice anlamıştım .
Artık her yorgunluğun bir dert olmadığını yorgunsam ; olmayışımdan olamayışın derdinmiş.
Bu şehir beni derdimle başbaşa bırakınca öğrendim...

Şehir suskundu ve gece olmuştu ; kul uzaksa derdinden yorgunluğu da o denli çok oluyordu ve derdi olamayış olan için derdi verene yönelme vaktiydi şimdi...
Kim bilir belki de derdimin dermanı derdi verene yaklaşınca son bulacaktı ve bu suskun şehrin dili açılacaktı . İşte ozaman aynı şiiri yazacaktık onula aynı şeyi konuşacaktık...

O "dert" yazacaktı kağıda bende "Ràhman" diye bitirecektim şiirimin son mısralarını...

Sinem Güçlü