Yaprak daldan, ayrı düşerse
Harfler susar, kelimeler darılır
Yolun seyri, gurbete düşerse
güfteler kırılır;Beste ağlar olur

Gurbeti sen, kolay-mı sanan
Serçe bile özlenir-de, yanan
Kumrular sokağı ağlamaz-mı?
Gönül gamlanır, dünya dar olur

Gönül kazanın, kaynadı coştu
Ki; Aklına ayrılık, ondan düştü
Gül bile dikenden, ayrılmazken
Ne oldu sana,sevenlerine ar olur

Dünya bu;Boşver,yandan çarklı
Her canın; Gurbeti,hasreti farklı
Ah be korocan; Gurbetin iki yüzü vardır
Kimine cennet, kimine nar olur

İlişkiler ayna; Sesine ses verir
Görünüş değişmez, pas verir
Ölüm Allahtan; Ayrılık yas verir
Hasret zamanla çoğalır, kor olur

Gitmek kolay, dönmekse zor
Dönsen; Sen, aynı sen-mi sin?
Bıraktıkların aynı kalır-mı ,gör?
Zamana direnmek,inan zor olur

Gitmemen için, sıralandı sözler
Ağlasa yeridir, taşa dönen gözler
Gidersen;Bir yerde, bir yürek sızlar
Unutma ;İnsan sevenlerine ’kör’ olur

Gidene gitme; Diye, diye yoruldum
Neden ,neyin deme,ben böyleyim
Dedim a ;Yaprak daldan düşse,ağlarım
Öksüz sevdalar; Bana,bana zar olur

Yarsuadım gökyüzünde ; Göz var
Ne zaman, canın sıkılsa; Bir söz var
Aynı yıldıza bakan, başka bir göz var
Seher yıldızından, haber sorulur
Sorulur sorulmasına-da;
Gidersen; Bir yerlerde, bir yürek sızlar olur