Zindan
Dört duvar, dört köşe kuytu gibi bir oda;
Tavanda ufak bir pencere ışık süzülmekte. Düşünceler gırla dönüyor aklımda; İçimde buhranlar esiyor, nerden gelmekte? Yattığım somya gıcırdıyor, canı sıkılmış sanki; Benimle hergün konuşuyor, ondandır belki.. Bugün mutsuzum somya kardeş, başka zamana.. Bilemem zaman olur mu başka? Nefesim daralıyor bugünlerde, kalbim kuş gibi kanatlanıyor .. Biliyorum günlerim azalıyor. . Karşıdaki duvara attığım her çentikte uçacağım günü beklerken.. Ruhum uçacak göklere, çıkmayı isterken.. |