Biz olalım!..


Annem güneş ışığına bakmamamı söylerdi,
O hatayı çoktan yaptım ben,
Elimde değildi!..

Zira; saçları okyanusa vuran güneş ışığı gibi parlıyordu,
Tutamadım kendimi bir defa!..

Gökyüzü gibi berrak, mükemmel saçlar, mükemmel yüz,
Onda var ise, kabahat bendemi?..

Hayalimde onunla çok konuşma yaptım,
Ve aşkı; zamanın hızla geçmesini sağladı...

Bizi birbirimize bağlayan o nehir, Dicle, ilişkinin kendi olup çıkıyor!..

Bir insanın yıkılmaması,
Aşkındandır,
Gördüğü, sevdiği, insanın yüzündendir,
Çünkü onun aşkı, fırtınalara karşı kum torbasıdır...


Merakın ve gizemin doğal kaynağı olmuştu,
Bu sayede,
Kusursuz halde!..

Bir saniye için benim gözlerimle bakmadı!.

"Oysa her gece ben; gözleriyle baktım cevapsız aşkına,
Sevgimiz başkalaştığı için, havalara uçuyorum" dememi ister mi?...

Gözlerim hep arıyor,
Gün boyu,
Köşe-bucak!..

Bir köşeyi döndüğün de, ya da vitrin önünden geçerken,
Belki görebilirim diye,
İşte,
Umuyorum!..

Ve gördüğüm zamanlarda, her seferinde,
Nefesim kesiliyor!..

Birazcık, kalp atışım hızlanıyor,
Avuçlarım terliyor,
Konuşmak ve de dokunmak,
Başka hiç bir şey düşünmüyorum!..

Çıplak randevumuzu iple çekiyorum;
Ama bu beklentilerimin, her gece sürmesi, çok kötü olmasa gerek!..

Mevcut hayat beklentisini, zihnimden almış oluyorum,
Sadece!..


Onunla konuşmak,
Başıma gelecek tek iyi şeydir,
Saçı, gamzeleri ya da garip ayak parmakları gibi!...

Acının iki tarafı vardır; ya şiddetlidir, ya uzundur,
Ben de her ikiside var!..

Halbuki,
Dedikleri: ” İkisi bir arada olmaz ”
Evet, bendeler..Şimdi ikizlerim var!

Artık acılar, kusursuz hale getirdiğim bir dans benim için!..

Onu kafamda ne kadar tekrarlasam da, başka açı göremiyorum!...

Vazgeçmek zor.
Vazgeçemediğim gözleri;
Çöl parıltısı gibi,

Mavideki gizem gibi.
Lens takmış olsada!..

Anlaşılacak,
Şey; Karşı kötülük olarak düşünebileceği bir ilgi duyuyorum...

Benim sevdiğim kadar, sevmesi gerekmiyor,
Sadece,
Yemeğe kalsa, sadece!..

Enerjimizi,
Doğru yöne gönderip kanal ize edersek, başarabiliriz,
Artık; Soğuk yatağımı ısıtmalı!..

“Hadi” demeli,
“Biz”,
“Biz olalım!..”




Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)


© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.