Ben seni unutabilirdim belki,
Kalp atışlarımın katili olan ismini silebilirdim hafızamdan,
Böylece kalbim atmaktan önce atmak için kırk takla atmamış olurdu...
Ne gerek varki...
Seni unuttuktan sonra ne yapıcam?
Övünerek ben onu unuttum diye sokaklarda gülerek mi koşacağım?
Hayatımın en büyük anlamını elinden mi alacağım hayatımın...
Bunu bile yapabilirdim belki.
ama çok seviyorum seni...

Kaç gece ağlamak bile mümkün olmadı yokluğunda,
Ama unutmadım seni.
Kaç kez ismin beynime sıkılan bir kurşun du; siper ettim sevgimi.
Sen bunlara inanmazsın belki...
Ama bir ciğerim bilir birde sigara izmariti.
Kararan ciğerim uğruna alevlenen her sigara da hatırladım seni.
Dolan gözlerimin yutkunamayış sızısında,
Her "kimse duymasın" diye ağlayamadığım da hatırladım seni.
Sen bilmezdin. Ki bilmedin...
Nerden bileceksin ki..?
Seni tertemiz sevdiğimi...

Sende beni sevdin belki,
Gittiğin her neresi olursa olsun hala içinde biraz ben,
Biraz sesimi duyma isteği...
Lanet olası hayallerin dipsizliği,
Gördüğün gibi.
Seni unutamamak cehennemin dibi.
Ama sende beni unutmamışsındır belki...

Bana unut dediler.
Umut dediler,
Dinlemedim hiç kimseyi...
Ne unuttum ne umut ettim unutmayı.
Yeniden gelişini bile umut etmedim.
Ama gelseydin; anneme o geldi diyebilseydim
Dönebilseydim kendime, seni yine ne zaman ugurlayacağım korkusuyla bacaklarım titrerdi.
Altına işerdi çocuksu sevinçlerim.
Ben yokluğunun enkazının altında ağlayan bir bebeğim.
Yıllardır kimse duymadı sesimi.
Yıllardır içimden çıkarıp kimse atamadı seni.
Şuracıkta ölsem, cesedim ağlamaya devam eder senin için.
Gönlümü sökseler kaburgalarımdan ne fark eder.
Göğüs kafesimde saklıyorum seni.
Yani kalbim yok
Yaşam kaynağım sen.
Öldürmüyor da sensizlik... bir de yaşayabilsem...
Güzel bir şiir yazılabilir di belki...

Ben hayatımda ki Belkiler kadar imkansızım artık kendime.
Ben bitmiş bir filmin kapanış jeneriği olmuşum,
Ne izleyen var, ne okuyan.
Ne kapatan var ne dokunan.
Ne gülen var ne ağlayan...
Film bitti ben kaldım.
Acını çekmemek mümkün olabilirdi belki
Ama ben acınla var olmayı öğrendim.
Unuttuğum her şeye karşılık var olmayı öğrendim.
Sen yok olmayı bulurken ben bunu öğrendim.
Bir gün bende;
Belki:
Senide gömerim bir şiire..
Belki...

ybarskanmay 06.05.2017