Geceleri neden seviyorum bilmiyorum,
Karanlık huzur veriyor bana, biliyorum aslında.
İçimde yanan kor aydınlatıyor dünyamı
içim de bir ölüm sessizliği var aslında

Üşüyorum içim titriyor sesim çıkmıyor
içimdeki kor üşütüyor aslında beni
ısınamıyorum donuyorum sessiz dünyam da
Ölümü bekliyorum, sizlere uzak bana yakın ölümü.

Sevmiyorum ne kendimi ne başkasını nede nefes almayı
her yaşadığım saniye nefret ediyorum çevremden
dönen oyunlardan, dünya telaşın dan hepsinden
korkmuyorum bekliyorum, sizlere uzak bana yakın ölümü.

Yapmacık gülmelerden, zorunlu ilgi alakadan
yediğim yemekten içtiğim sudan, attığım adım dan
inan seni sevmeyi bile artık sevmiyorum
sessizce bekliyorum, sizlere uzak bana yakın ölümü.

Görmediğim babamı sevmiyorum çünkü hatırlamıyorum
bir yalan çemberin ortasın da dönüp duruyorum
insanlar kendi mutluluğu için beni kullanıyorlar görüyorum
oyunlarını bozmuyorum bekliyorum, sizlere uzak bana yakın ölümü.

İnsanlar kendi çıkarları için başkalarının hayatını yok edecek kadar cani
acımak ne demek efendim, acıdan zevk alanlar var
bu gözü dönmüşlerin yanında yaşamaktan nefret ediyorum
Allah’ım sana sesleniyorum ,duy şu kulunu artık
ben seni özledim bekliyorum, onlara uzak bana yakın ölümü.


VAHİT VOLKAN SEVİNÇ