SARSINTI
ne çok şey değişti
yeni dünyada hasretten sonra on bir ay birlikte anlaşıp uzaklaştılar İkibin’in ekim’inden ya biz isyan dedik umut dedik hasret dedik hatta yaşanacak yeni bir öykü bile deyip bıraktık ekim’i çiçekten düşen bir tohum gibi karıştık toprağa kendiliğinden filizlenir umudunu taşıyarak ve çürümeye terk edildik bir ara birbirimize akan ayrı ırmağın kollarıydık buharlaşıp kanatlandık bulut olduk ya şimdi rüzgardan kaçıp mavi umuda yöneldik yani dirilişe |
BEĞENDİM...
............................... Saygı ve selamlar..