kaçıncı elvedam
cemre düştü yüreğime bir bahar akşamı
bu yalnız bu çaresiz odada bekleyişlerim son buldu nihayetinde ankara bir başka gülümsedi gökyüzü açıldı yüreğimin kapıları gibi tebessüm belirdi seni bekleyen gözlerimde kulağımda ud sesi içimde kelebekler vadisi sana kocaman bir hoşça kal dedi yüreğim çiçekler açarak elveda demek bu kadar mutlu eder miydi her vedalarda ağlayan ben değil miydim sahi.. aşk tarifsiz kaldı şimdi bende son gözyaşım yüreğimin yarısı bu kaçıncı elvedam saydın mı.. |