Bir çığlık var yeryüzün de kapana
Yakalanmış sanki hiç susmuyor
Kim bilir bu çığlık daha kaç dili
Bestelemede

Sus derim susmaz sabah akşam
Uyumaz bu gönlüme hiç uymaz
Bir çığlık ki çekiyorum
Özvi kumaştan yoksunum

Sirenler çalıyor sessiz kuytumda
Sokak başı mendilcilerin seyyari hali
Dikkat çekiyor sargı bezleri
Kokusuz içler acısı tedavi niyetin de
Solgun yürüyüşlü insanlar

Kapı zili durmadan inletilir mi
İkramsı sunulan zarf zarfın içinde
Sade mesaj vede özelliği bitmemiş
Hastaneden dir diyen cümleler

Ne serum nede iğne fayda
Niyetinde de olsa çığlığı durduramaz
Çözemiyorum ki derin yangınları
Sonrası buz yollarıyla dolu incecik

Derken karanlıkta artar çığlığının sesi
Alnımda ter kaynar ufka bakar çığlığın
Habercisi gördüğünüzü merak etmeyin
Benim o benim yeşil sular mavi oda

Ful gösterir limiti faturasız olsa da
Sakin ol bu gelen İbrahim’in dertleri
Birikmiş tükenmiyor arap sabunu nafile
Temizlemiyor pas tutmuş çığlığımı
Binbir kere ziyanda hep aynı oranda

Bir çığlık ki ben çektim siz çekmeyin
Aman ha amansız dertlere düşmeyin
Benim gibi her gün acı sefalete kucak
Açmayın bir çığlık var yer yüzünde bir
Çığlık hem de her gece her hece de


İbrahim KANDAMAR
14.01.2007