Demli bir çocukluk posası
Avuçlarımdan bir tutam anne eteği
Az’da cesaret babadan kalma. Tuz ektim, gözyaşından artan Nedensiz giydiğim acılarıma Topraklar çaldım Karınca bahçelerinden ona Göz ışıltısında bir aşk. Küçük gönül teferruatında. Uçurtmalara kuyruk olmuştum. Salıverdim göğün karnına beni. Düşlerim lastiksiz don misali, kayıyor aklımdan belli belirsiz. Bir kaç damla sadistlik mi ne ? Anlımı arşınlayan kendi sefaletim Gömseler ne tutar ki kefaletim ? Ahdım olsun ölmeden yaşamak çocuk.. Ali Öztürk |