BU BENİM KARANLIĞIM
Ben bir başka söylerim
Vicdanım bir başka. İkisini bir araya getiremedim hiç Gelmedi uzaktakiler gönül kapıma Vicdan girdi araya. Şu anlımın yazıları yeniden yazılsa Annem yazmadı biliyorum, silinmez ki ! Çekeceğim elbet çekeceğim kadar. Tanrının yazdıkları Karadan daha kara. Şimdi karanlığın en keskin noktasındayım Yanlızlığın en acı yerinde. Habire gecenin usta ellerinde Bir hamur gibi yoğrulurum, Yoğrulurum da ben bana sığmam Ben geceye sığamam Dolar taşarım. Kaç hasret boğuldu gözlerimde, Kaç sıla türküleri ağladı yüreğimde. Sererim yüreğimin gözyaşlarını Kururmu bilemem Sererim işte gecelerime. Ne kadar büyük sessizliğim Savaşımın içindeyim Hançer gibi kalemim, yaralıdır şiirlerim, Ben biçareyim. Olmasa ya sana özlemim Sana hasretim... Ben bu sancıyı hiç çekermiyim. Bir geceyi daha öldürdüm dostlar Henüz yatırmadım musalla taşına Birazdan gün ışır Kazılır en derininden bir mezar Güneş bir suçlu gibi ortaya çıkar da Bilmezmiyim hiç ! Benim karanlığıma güneş çıksa ne yazar. Selma Akkaya |
Gülümsemenin güzellikleriyle coşsun anlarınız. Yüreğinizde pervaneleşen tüm özlemler yerini kavuşmalara bıraksın. En derin saygılarımı sunuyorum o güzel yüreğinize.