0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
487
Okunma
Tutku yokluguna aşık olmaktı
Kırmızı kiremitli evde özlemekti seni
Toprak kokan bir umuttu bu
Işıktı loşlugunda ismin
Yolcular vardı göçkün ömürlerden ardıl
İşsiz yoksun erkekler
Hiç sevişmemişken kadınla
fabrika dişlilerinde kavganın ömür tükettiler.
isimsizdiler çok kimseydiler
Papuçları çamurlu ömürde
Öglen sonları erkence olurken akşam
Bir üşürlerdiki sormayın
Ateşler dindirmezdi bu soguklugu
Tanrıyla merhabalaşırlardı çaresizliklerinde
Agaç oymalı camilerde secde ederlerdi
Lakin geçmezdi mahzunlukları
Sonra ırakta çok ırak bir yerlerde
Bir kadın sevdiler uykularında
saçları özgürdü kadınların
hikayler anlatırlardı anadoludan
allı gelinliklerinde ömrün
bir umuttu yaşam.
5.0
100% (1)