Herkezin yaşamı kendi mezhebidir ,
ölümlülügüde öyle.
Blmeliyizki
ölüm yalnız bulur insanı
Öyleyse kümelenmenin anlamı yok
Günahlarım umutlarımdır benim
Yaşamak lazım kendince tutmak gelincik
kırmızısını
Çoluk
çocuk ıslanmak lazım umutla.
Tanrımla konuşuyorum secdemde
Şikayet ediyorum
yalanlarını karanlıgın
Ah bir seviniyorumki sormayın
Güneş doguyor
gecemde izleyince tanrının gökyüzünü
Oldukça küskünüm yoksul sözcüklerim var benim
Anlatmalıyım bunu tanrıma kimsesizim.
