N'olur Anne!kocaman gözlerle camdaki buğudan bana bakan sen... gülme bana öyle. ben de bilirim uçurtma uçurmasını, salıncakta sallanmayı, ip atlamayı, elimde elma şekeriyle kaydıraktan kaymayı. ama... ama annem dedi ki; sen artık büyüdün, gir içeri! ütüyü yap, bulaşığı yıka, evi topla... tamam... yapacağım ama, boyum yetmiyor ki ütü tahtasına. n’olur anne, izin ver, bir gün olsun ben de çocuk olayım. izin ver, daha sonra ’anne’ olayım! SERAP ÖZALTUN |
gözlerini bağışlıyordun
şefkatini bağışlıyordun acıktığımda
canlılığını bağışlıyordun
cömert bir ışık gibiydin sen..."
Yürek imzanıza sağlık...
Erdemle kalın...