Ben de sizin gibi hep yazmaya ihtiyac duyuyorum.her seferinde yenik dusuyorum kalemime.olur ya bazen yasadigin bazi seyleri yazmak istersin.ben daha cok kucukken hep yazar olmak istiyordum simdi daha farkli fikirlerim var gelecegim hakkinda ama yine de yazmaya devam edebilecegime inaniyorum.Neyse buraya kadar hersey normalde ben her yazdigimi hep saklarim kimsenin okumasini istemem.Bunu aslinda belli bi yastan sonra farkettim.cok duygusal yazdigima inaniyordum bu da hosuma gitmiyordu.uzun bi sure ara verdim yazmaya bi kac sene.Ta bi arkadasim bana bu adresi verince ya kadar.bu benim ilk gonderdigim yazim buraya uye olduktan sonra baya yazdim ama hepsini ertesi gun cop kutusunda buluyordum.Ve de artik eskisi gibi yazamiyorum.ISTE BU GECE YINE ANSIZIN YAZMAK ISTEDIM.ASLINDA BURDA KENDIMI ANLATMAK ISTEDIM SIZE.BILMIYORUM NE KADAR
ETKILI OLABILIR BU AMA OYLE BIR ANDA YAZDIM VE HEMEN KAYDETTIM SILERIM KORKUSULA.BU TEKRAR YAZMAMA GECIS OLSUN DIYE UMUT EDIYORUM.COK HIZLI YAZDIGIM ICIN BIRAZ FARKLI OLABILIR AMA ... SIZIN YORUMLARINIZI BEKLIYORUM
SAYGILAR

Ben hic siir yazamam
Hep denedim ama
Tum satirlarimi cop kutusunda buldum
Bir anlik
Ask,dost,.............
Bilmiyorum iste hayat ne verdiyse
Gonlunden ne koptuysa dunyanin

Bazen iki goz bana bakan
Yuregimde bi çisi ile
Sonra yapraklar islanir murekkebimle
Ertesi gun cetin bir firtina alip goturur hepsini
Donup baktigimda yine cop kutumda birikmis duygular
Iyi ya macoluk heralde bunun adi
Oyle ya erkeklerde var bu gercekten
Duygusallik...
Yok ya uymaz bize

Felegim sasar
Aklim duman olur
Yuregim yine hic olmadigi kadar islaktir iste
Yine elimde murekkebi tukenmek uzere bi kalem
Onumde yarisina kadar murekkebe bulan mis bi sayfa
Akibeti belli once islanir
Sonra yine ayni firtinayla Dolabimda done dolasa
Bazen en sevdigim kitabimin arasinda
Bazen cuzdanimin cebinde her an okunmak uzere bekler
Ama biliyorum donup baktigimda oda orda cop kutusunda
O da tutulmustur o firtinaya

Ben yazamam ya
Kalemimden ansizin duser kelimeler
Gunahkar cumleler doldurur sayfami
Her hecesi yuregimdekilerini haykirir
Iste bu yuzden
Kimse okumamali
Gizli bi gunah gibi saklarim sayfalarimi
Kimse okumasin yuregimde gizli olanlari
Kizarim kendime
Onlar yuregimde dursun
Sakin kimse okumasin yuregimi
Orasi en gizli dolabim anahtari bende
Bi kopyasi da ...

Ben yazamam arkadas
Korkular yalniz birakmaz
Omuzlarimda endise, yuku cok agir
Hani belki biri farkeder de benimle birlikte omuzlar endisemi
Iste o zaman belki furtina diner
Belki gercekten yazmam gerektigine inanirim
Bosver ya herkes okusun yuregimdekilerini
Belki gece serin bi islakliktan sonra dokulen yaslar diner

Ben dun aksam yine biraktim macolugu
Bu sefer ask degildi gunahkar cumlelerde anlattigim
Dostumdu
Dostluktu
Onu anlattim
Iyi ya yuregim islakti yine
Yine hic olmadigi kadar zayifti
Anlattim onu sigdiramadim sayfalarima
Belki bi sairinki kadar guzeldi gunahkar cumlelerim
Ama yine,onlarda beceremedi
Firtinaya karsi koyamadi

Ve yine bi islakligin ardindan dusuyorlar iste
Bu sefer ne kalem ne de sayfam var
Clavyemin tus sesleri sardi odami
Sanki isyan ediyorlardi
Neyse bu ilk ve son yazisim olsun klavyemle

Diger bi dostumda kalemim ve sayfammis anladim
Heralde sadece ben degilim boyle dusunen
Beyaz sayfalar hep tasir
Sanki bizi temsil eder
Bizden bi biz daha yaratir sevgiliye ese dosta
Bazen askla kirmziya boyanir
Bazen sariyla ayrilik kokar
Bazende bembeyaz kalir yalnizliga o da esirmis gibi
Bazen nefret
Bazen kini, hirslarimizi
Sevinclerimizi
Bazen de isyanlarimizI haykirir sevgiliye
Bazen bi sairin siginagi olur
Bazen bir asiga yar
Bazen de bi dosta dostu olur
.
.
.

Bak yine
Firtina oncesi sessizlik gibi
Bunu da almadan size yollamak istedim
Belki ilk galibiyetim olacak macoluga karsi