Rüzgar...
Ben ya erken sevdim hayatı
yada çok geç kaldım mutluluğa hep bir ince çizgi çektim sonsuzuna hep hüzünsel makamı nağmesiz akşamlar nereye gitsem çıkmaz sokaklar nerden dönsem boş hayaller yeter ! bu kadar ... işte bu kadar zehiri akmasın ne çıkar beni ben yapan asi, ve bir o kadar zamanı bozuk kör gurbet beni yakan çocuksu şarkılar söyleme kulağıma şimdi her yan salaş her yan telaş ... bir masumluk rüzgarı tenimde geceyi kesen bakışlarım ağır sevincini namlusundan içtiğim kurşunlar vurun beni... v u r u n. ölmem belki olsun ... her yarın içimde ölünceye kadar ... |
Saygılarımla.