2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1301
Okunma
Ben ya erken sevdim hayatı
yada çok geç kaldım mutluluğa
hep bir ince çizgi çektim sonsuzuna
hep hüzünsel makamı nağmesiz akşamlar
nereye gitsem çıkmaz sokaklar
nerden dönsem boş hayaller
yeter !
bu kadar ...
işte bu kadar zehiri
akmasın ne çıkar
beni ben yapan asi, ve bir o kadar
zamanı bozuk kör gurbet
beni yakan çocuksu şarkılar söyleme kulağıma
şimdi her yan salaş
her yan telaş ...
bir masumluk rüzgarı tenimde
geceyi kesen bakışlarım ağır
sevincini namlusundan içtiğim kurşunlar
vurun beni...
v u r u n.
ölmem belki
olsun ...
her yarın içimde
ölünceye kadar ...
Cevap Yaz