HASRETİM ANA Elli yıl oluyor ayrıldım tenden İlk günden beridir hasretim ana Kolay değil tabi can koptu senden İlk günden beridir hasretim ana
Büyüdü gelişti serpildi beden Özlemim bitmedi bilmedim neden Ömür kâsesinin suyudur giden İlk günden beridir hasretim ana
Dalına yük bindi gülmedi yüzü Yokuşa çevirdi seneler düzü Sılada sararken hayalen bizi İlk günden beridir hasretim ana
Doluyor yüreğim kanıyor içim Özlemi yedim de sevdana açım Bebeklik güzeldi büyümek suçum İlk günden beridir hasretim ana
Emdiğim sütlerin burnumdan geldi Zamana yalvardım bakıp da güldü Ne acıdı bana ne halden bildi İlk günden beridir hasretim ana
Bozkırî analar dağ imiş kula El ayak tutarken düşesin yola Sarılıp koklayıp döktün de dile İlk günden beridir hasretim ana Adnan SİVRİ/BOZKIRÎ 23.04.2017
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
HASRETİM ANA şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
HASRETİM ANA şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.