Yeryüzü güneşin sofrası Evren kadar geniş değil, Önceden gelenler Karınlarını doyuracak Kalkıp gidecekler ki Yer açılsın gelene Geleceğe sonradan, Herkes doyursun karnını Aç kalkmasın sofradan!
Şaban Aktaş 22. 04.2017
GÖNÜL KURBAĞASI
Yola çıktıysan Önüne ardına Sağına soluna Dikkatlice bak!.. Aşk bir kurbağa Suda vırak vırak Zaman silindir Gönül köprüsünde Karşıya geçerken Hızla gelip Çarpan yüreğimizi Yere yapıştıran; Dize dize hâlâ Yüreğin sesi Ezilse de kurbağa Çıkıp gitse de can Son nefesiyle Yankılanır gönül Akşam üzeri Gün batarken Gözünün feri Yeşil yaprak Üstünde suyun Çiçekli nilü/feri Suda vırak vırak Çifteleşen kurbağa Gönül kurbağası; Gölün kurbağası Gönül gölün içinde Suda yaşar Aşkın en hası!...
Ey aşk, yakamı bırak Desen de yol alır canı Şiir seni bırakmaz Hiçbir od görünmeden Aşk kadar yakmaz! Şaban Aktaş 22.04.2017 -08. 15
TERS TOKAT
Dağ bayır çıkıp baharda Dünyayı dolaşmayan adam, Kapanıp kaldığı odalarda Ne anlar kirli havayı?!
Alışmış bir kere Pislik içinde yatıp kalkmaya Eline alıp bir kitabı bile Okumamış sonuna kadar?!
Onun için hayat Nefes alıp verdiği odalar Eşiyle düşündüğü çocukları!
Çok böylesi dünyada Çevresinde bir değil Bin odalı dört duvar Adı saray olsa ne çıkar Yediği içtiği Bir de sıçtığı Klozet gözlerinin önünde hep...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
GÜNEŞ SOFRASI şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
GÜNEŞ SOFRASI şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.