kışın ortasındaki ilkbahar
yeşil kapaklı kitabın sarı sayfalarını çevirdikçe çıktım göklere..
o mavi göklerden beyaz kartaneleri düşerken kasvetli insanlara, kardan adamın siyah kömürden oluşma gülüşünün renklerini seyrettim ben.. kışın son ayazlı gününde bulutlar arkasındaki güneş tekrar sahnedeyken! bir buz tanesini eriten o güneş sayesinde özgürlüğe ulaşmış suyun can buluşu bugün.. suların buluştuğu nehirlerin çınlamasını duyuyorum,can bulmuş suyun , can verdiği çiçeklerin kahkalarını.. ilk baharı yaşıyor ömrüm bugün , saç uçlarıma düşmüş kar taneleriyle.. |
Ve Suyun Cana Can Katan İlmiyle Beslenmiş Harika Bir Şiir Okudum.
Hoş Geldin Aramıza Şair,Kalenlmin Daim Olur İnşallah,Sevgiyle Ve Saygıyla..