Virane Bir Gönül
Bazen her şey güzel olacakmış gibi geliyor
Ama sonra yine ümitsizlik sarıyor her şeyi Gelip kuruluveriyor davetsiz misafir gibi, Gönlünün en güzel köşesine Sen pabuçlarını ters çevirip koyuyorsun Gönül kapısının önüne, Belki anlarda kalkıp gider diye Ama o yüzsüz bir misafir gibi Gönül evinde ne var ne yoksa Hepsini tüketene değin her gece yatıya kalıyor Sonra her şey tükeniyor tabi Ne sevinç, ne mutluluk, ne de bir hayal Hepsini tek tek tüketiyor her gece Geride sadece yıkık virane bir gönül kalıyor Her köşesinde örümceklerin ağ kurduğu Penceresinin önüne kargaların konduğu Baykuşların mesken tuttuğu Yıkık virane bir gönül… Ve tam ortasında da SEVDAM Yapa yalnız, bi çare, Öksüz bir çocuk gibi sessiz… 20.04.2017 Perşembe Mehmet Savaş |