Kafir RuhRuhum iskeletinin içinden geçen namlu Soğuktur elbet Ve silahın ucunda duruyorsa kurşun Vurulman gerekiyorsa varsın vursun Ölmek toprağa gömülmek değildir Ah sadece ahirden geçerken tek kelimedir Ahtını s/aklarsan ve k/aralarsan geceden Eline düşen cevap sadece gridir Birden nerden gelir bilmezsin İmdadına ihtişamıyla Anka yetişir Yakılıp da külünden doğan gerçek Yalan ne varsa ateşinde eritir Ruhum senden gelecek zavallılık Beni bir günde bitirir Yüzümde isleşen ne varsa silinir Bir de gelendir geri Yokluğun kiri Yokluk da kir değildi belki Belki de acizliğe saklanmış Sonra bulunamamış İnsanlar günahlarını ona satmış Kir ne yapsın battıkça batmış Aklama paklama zamanı seherle birleşmiş Ruhum aslında ikindi vaktidir uyuma bence Bedenine biriken günahsa Yak Tutuşsun Ya da körünü bulsun kurşunun Vurulsun Ve beyninin zarını delen düşünce Gözlerinde tutunamayıp yere düşerse Odur iskeletinin içinde işkence II Ah çile Nefes kâfirliği bu olsa gerek Onu bilmemek içine çekerken bir de küfretmek Anasını sattığımın havası Zehirledi bir kaçımızı Diye söve söve sokaklarından geçmek Ve anlamsızlığına bürünen ansızın anları bir anda silmek Anın sızısı nedir ki Kim olmuş bunun şehidi Vurulan kimdi Ruhum anlaşılacak gibi değil içindeki çelişki D.O |
harika bir tarzınız var
aramıza hoş geldiniz
mutluluk başarı ve esenlik dileklerimle