Bir NİSAN akşamıydı...
Resmine bakarak bir şeyler yazmak istedim
Biliyorum kelimelerim yetmez seni anlatmaya. O kadar çok özledim ki seni Görsem sarılmaya doyamam. O kadar çok kimsesiz hissediyorum ki kendimi Sen yoksun ya ben de yokum sanki. Hiç bir ışık aydınlatmıyor Senden kalan karanlığı. Ve ben aynanın karşısında durunca Kimseyi göremiyorum yalnızlıktan başka. O kadar boş geliyor ki nefes almak Yanımda sen olmayınca. Hangi rüzgar savurdu bizi ayrılığa? Hangi yağmurlu günde bittik? Hangi sokağa yazmadık aşkımızı? Bir nisan akşamıydı işte... Açıklamalar bile anlamsız... |