VAZGEÇİLMEZİMDİN
Ruhuma düşmüş,
bir cemre misali, vazgeçilmezimdin, benim. Ne anlatabildim, ne anlayabildin? Görmüyordu gözlerin başkalarını gördüğün kadar ! Ne acılarla doldu yıllardır bu satırlar ! Vurgun yemiş, bir yürek. Yıldızından başka, hiç kimseye söylemediği bir dermansız dert yaşadı. Belki asırlardır çektiği bir hükmün, suskunluğu kimbilir? Ve, yine yalnızlığı ile başbaşa. Halâ... Hasretin kucağında, müebbetin girdabında, Senin bir gün veremediğin ! Bir an; Koşupta bitiremediğin. El olmak varmış, birken, bir ihanet yüzünden. Hep benmişim seven, anladım. Neden? Neden !! Beni sonsuza dek, kendinden uğurladın? ... Nigâr Güler. |