Bir savruluştur gönlüm,
Adımlarda SAVRULUŞ..
Yürüdükçe haykırış,
Gönüllerde SAVRULUŞ..
Sevgilerde HAYKIRIŞ,

Bir savruluş kapımı çalar, rüzgarın efendisi uğrar
Ve getirmiştir hüzünleri kapıma..
Ben ne etmişim böyle!

Dünyanın yedi kat altına uğramış yolum..

Uzayla dünya arası, sonsuzla yaşam arası

YAŞAM sevgiye tutsak olmak mıdır !
YAŞAM bedenindeki izleri üstlenmekmidir !
Aldığın her nefesi, sorgularcasına düşünmekmidir!
Ve kendini yitik bir limana öylece bırakmak olmuştur,
TEK YAPABİLDİĞİN!

Ve yine SAVRULUŞTUR ADRESİ!
Geminin dümenini tutamaz ellerin.
Demiştim ya!
Tutsağı olmuşsundur herşeyin.
Oysa SEVMEK DÜNYANIN EN BÜYÜK Hazinelerinden
değerlidir.
Sevmek ölmeden önce;
gözlerden kalbe yapılan bir yolculuktur.
Ardında bırakılan izidir.

Savrulmak sana yakışmıyor KİBELE.
Neden üstlendin sorsam sana !
Bir soru daha..

Belkide yorulmayı çok sevdim..
Sevilir mi!
Belkide gözyaşını sevdim !
Sevilir mi!

Ben kendimden başka her şeyi sevdim..
Ve kendimi sevseydim eğer,
Gerçek sevginin kimliği çözülürdü o zaman.
Sorgusuz sualsiz...

SEVMEK BENDEN SANA UZANSIN..
BENDEN GEÇER VE SANA UĞRAR..
TÜM DÜNYAYI TURLASAM YİNE HÜZÜNDÜR ADIM..

Kibeleden sibele.




05.06.2011 04.15