TUZUN KURU
Sözlerinle attın içime sönmez koru
Alıpta gittin gönlümde olan huzuru Sensizlik içimde büyüyen bir korku Zalimsin zalim senin tuzun kuru Sayende söndü gözlerimin parlayan nuru Sokaklarda atamadım seninle mutluluk turu Ağlamaktan doldu taştı gözlerimin çukuru Zalimsin zalim senin tuzun kuru Bana karşı tutmuşsun sanki sevgi orucu Sürtülünce anlarsın anca burnunun ucu Hak etmedim ben acı dolu bir sonucu Zalimsin zalim senin tuzun kuru Kara sevda yaşamadım hayatım boyu Çaresizlik içimde karanlık bir kuyu Dökmedin sevdama biraz can suyu Zalimsin zalim senin tuzun kuru ABDULLAH AVCI 13/03/2017 |
Yüce duygulu Şair ruhunun güzelliği kelimelere ahankle dökülmüş...
Çok beğendim...
........................................ Saygı ve Selamlar.....