Fakir diye şahsı hakir
Gören’lerle kavgadayım!
Yüze gülüp takır takır…
Vuran’larla kavgadayım!

Besmelesiz olmaz sofra.
İkaz etsen, afra tafra…
Manen fakir olup, küfre
Giren’lerle kavgadayım!

Gönülleri kırıp kırıp,
İçirip de, ağu şurup…
Sapıklara güller derip
Veren’lerle kavgadayım!

“Kötü kalem öykücüyüz!”
Demez biri, “uykucuyuz!”
Küfre karşı uyuz uyuz
Duran’larla kavgadayım!

Hakikat yolu güderken,
Vuslata doğru giderken,
Vicdanî bir borç öderken…
Siren’lerle kavgadayım!

Nerden çeksin şer’re höst’ü?
Bulmak zordur gerçek dostu,
Üç buçukla hemen postu
Seren’lerle kavgadayım!

Kimi ünsüz, kimi ünlü,
Beşer şaşar, farklı yönlü…
Mümin Türk’ü seven gönlü
Kıran’larla kavgadayım!

Sağır duymaz çağrımızı,
Bilmez gamsız, ağrımızı…
Dağ gibi şu bağrımızı
Yaran’larla kavgadayım!

Yola düştük bilin gayrı,
Duran dizde olur sayrı,
Mel’un fikri ayrı ayrı
Saran’larla kavgadayım!

Değil yahu pişmanlara…
Falanlara, fişmanlara,
Kucak açıp düşmanlara,
Varan’larla kavgadayım!

Ayar vermek gerek ayar!
Sayarım da daha sayar…
Ekonomi dersi, bayar!
Oran’larla kavgadayım!

Pişkinlerle, şişkinlerle,
An’da kanan şaşkınlarla,
Uydurmasyon taşkınlarla,
Boran’larla kavgadayım!

Yaralarım tutmaz kabuk,
Merhemlerim nerde? Çabuk!
Sualleri abuk subuk
Soran’larla kavgadayım!

Bize; “yazma!” diyenlerle,
Haram lokma yiyenlerle,
Nifak urba giyenlerle
İrin’lerle kavgadayım!

Lafı demek kolay dile,
Zafer için gerek çile!
Hakka doğru yay’ı bile
Geren’lerle kavgadayım!

Soylu kavga gerek Delî,
Varsın büksün senin beli,
Kabul etmez Türk’ün eli,
Viran’larla kavgadayım!

Delî (Serhat KAHRAMAN)
9 Haziran 2012 / 00:31