ORDAYIM BEN
O duyguların varya, yalan hevesse eğer
Güneşin sönüpte buz tuttuğu yerdeyim ben Hayat, denilen kumar sence bahisse eğer Kaderin felekle zar attığı yerdeyim ben ... ’Hoşçakal’ desen bile, susmuştum inadına Ağır geldi, yaşlarım kirpiğin kanadına Dediler ki, ’bu yaşlar değer mi bir kadına’ Aşkın, Mecnun’u sürgün ettiği yerdeyim ben... Bu suç ne kervancı da, ne beni doğuran da Belki gitmiş olurum kızıl gün ağaran da Hiç umudu kalmamış ustanın çırağın da Yorulmuş hayatımın, bittiği yerdeyim ben... Yakamozlar üstünde, dalgalar koşar iken Kamçı yemiş, denizler coştukça coşar iken Ben hayata nikahlı, ölümse boşar iken Mevsimlerin yılları, sattığı yerdeyim ben... Hüzünler güfte olmuş, tellal çalsın arkamdan Yaşlarım yağmur gibi dökülürken arkımdan Bir adım önde olsun imam tutsun hırkamdan Umudun gömüldüğü yattığı yerdeyim ben... HARUN YILDIRIM- |