Büyük bir trajedi!..Duvarlar yağlı boyalı, Tablolar tek-dük dizilmiş, Düzenli bir yer… Masada şamdan ve altı beyaz mum, Bu neyin beklentisi… Sevdiğim kadın ilk defa, Birlikte olma teklifimi kırmadı… Kendine olan güveni, Kendine özgün ışığı, Bütün artistler, figüran kalıyor, Adeta!… Beklenmedik bir cazibe!… Gezegenleri önüne serebilmek, Olsa… Balonlar vardır ya, o balonlardan alsam, Binlerce, Uça bilmek istiyorum… O kadar coşkuluyum ki, Beynimdeki kimyasallar, Yüksek elektrik üretmekte… Heyecan dorukta; ama, Bu sadece bir rüya!… Gözlerin uykudan şişmiş, aynalarsa, Beklediğini göstermez ve durgun su dur… Her ayın kendine has hatırlanmak istenen, Zamanları vardır… Oysa benim zamanlarım anlamsız, Anlatmak istesem, ifade güçlüğü çekerim… Her anım sensizlik, Hatırlanmak bile istenmeyen… Kaybettiği çocuğundan sonra, Yaşaması zorlaşan, Kaybedişin verdiği hasarlarla, Küskün, acı çeken, Bir ebeveyn… Aynıyım!.. Düşün şimdi yaşadıklarımı, Sandığın gibi değil, Büyük bir trajedi… Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. |