Dön Gel Sevgili
Dön Gel Sevgili
Hâlim yaman oldu, rengi yok yüzün, Tutmaz ki bağları, çözüldü dizin. Seni bir gün dahi görmeyen gözün, Tahammülü yoktur, dön gel sevgili! Zemheri yaşanır deli gönlümde, Ha bir gün, ha iki; bekler ölüm de. Kalmadı takatı, dönmez dilim de, Tahammülü yoktur, dön gel sevgili! Yalvarmadık söz mü kaldı lügatta? Sabretsem de çare yok ki hasrete. Ellerim havada, hergün mabette, Tahammülü yoktur, dön gel sevgili! Kâlbim sessizliğe gömülüp gider, Bunun sonu yoktur; sanmam ki biter. Gönlümün bu kadar çektiği yeter! Tahammülü yoktur, dön gel sevgili! Yusufoğlu mehmet az bile der ki, Tutup da ağlasa olmaz, bi er ki. Gözleri ne kadar da sabreder ki? Tahammülü yoktur, dön gel sevgili! 09.04.2017 Mehmet Semercio |