Yıllartakvimlerden düşüp hayal oldunuz beni dertten derde sürdünüz yıllar kimsesiz sahipsiz bir yolcu gibi elemle kederle vurdunuz yıllar geçen her mevsimin bir izi kaldı ruhumda dinmeyen bir sızı kaldı tükendi şu ömrüm çok azı kaldı sanmayın yaramı sardınız yıllar boşuna hayaller kurdurup bana kaç gece kadehler kırdırıp bana vicdanımdan hesap sordurup bana başıma ne dertler ördünüz yıllar gülerek ardımdan bakıp durdunuz ayrılık vaktine akıp durdunuz bırakıp giderken yıkıp durdunuz içimde ateşten kordunuz yıllar körfezde ki yosun tutan taş gibi gökyüzünde yanlız uçan kuş gibi günler gelip geçti kara kış gibi beni de yaşıyor saydınız yıllar ne çare ömrümde vardınız yıllar Leyla Gül Varoğlu |
Kalemin daim olsun
_________________________________________________Selamlar