Yalan dünyaYalan dünya ettin beni kul köle Dağlar bana kaldı yolu sen aldın Doymak bilmez misin bahara güle Karaçalı bende gülü sen aldın Salarsın feleği üstüme doğru Durmaz yan bakarsın dostuma doğru Dikersin gözünü postuma doğru Bana zehir sundun balı sen aldın Kimlere kaldın ki bana kalasın Kıymet bilmedin ki hoşluk bulasın Kime yâr oldun ki bana olasın Ben kara bağlarım alı sen aldın Niceleri sana gelip göçecek Ecel şerbetini birgün içecek Bırakmadın yalvarmaya açacak Bir kol kırdın sağlam eli sen aldın Ölürsem bilinsin ufak bir vakka Durnalarla yolla ruhûmu Hâk’ka Doyurmadın aşk denilen bir şıkka Damla bana kaldı gölü sen aldın Bıktım artık sana uşak olmaktan Bir kuru can için sitem salmaktan Ayağına kadar hergün gelmekten Kederli tuttuğum dalı sen aldın Bırak da gideyim yârene doğru Fırsat ver varayım cânana doğru Aç kapıyı artık son hana doğru Gençlik denen en hoş hâli sen aldın (Kederli Ozan/Almanya, 17.04.2007) |