ÇANAKKALE
Ateşlerin içinde gürledi mermi baranı
Kaosun yanında mazlumların figanı Ağır bozguna uğradı hainin akını Tek Türk bile sağ kalsa, vermez cennet vatanı Ege’ye döktü Mehmet’im yedi düvel illeti, Kahretti, kahrolası medeni zilleti Vatansız kalanın, kalmaz ne istiklali ne de iffeti Namusudur, istiklalidir yaşatan onurlu milleti Kanıyla sulayıp, canından katan İki yüz elli bin fidanın emaneti vatan Namus yolunda ellerinde kuran Son sözleri, önce vatan sonra vatan ! Kıyametin içinde kalmış cennet toprak Üstünde dalgalanır ay yıldızlı al bayrak Nasıl olur iki yüz elli bine ebedi yatak Vatan için çarpışana Çanakkale çok ufak Çanakkale yalnız destan değil hakkı mana İki yüz elli bin fidanın ardından ağlayan yaşlı ana Ana ocağından kalkıp düştüler ya vatana Bu toprak helal olsun vatan için yatana |